"اوتو شیلی" که به همراه "فرانک والتر اشتاین مایر" وزیر امور خارجه آلمان و رییس سابق دفتر صدر اعظمی این کشور برای اظهار نظر در مورد پرونده کورناز به کمیسیون تحقیق دعوت شده بودند، افزود: هیچ دلیل وجود نداشته است که نسبت به قضاوت مقامات امنیتی تردید شود که کورناز را به عنوان خطرناک درجه‌بندی کرده بودند.
وزیر سابق کشور آلمان گفت: مسئولیت اصلی ارزیابی خطر در آن زمان به عهده وزارت کشور بوده‌است و بدین خاطر من مسئولیت سیاسی این تصمیم را به عهده می‌گیرم و همه مقامات دیگر نیز باید از این تصمیم پیروی می‌کردند.
شیلی بدین ترتیب مسئولیت پرونده کورناز را از اشتاین‌مایر که در آن زمان رییس دفتر صدراعظمی و هماهنگ‌کننده امور اطلاعاتی این دفتر بود، سلب کرد.
وزیر سابق کشور آلمان گفت: هر چند که جرمی علیه کورناز ثابت نشده اما مسلم است که کورناز بی‌خطر نبوده است و شواهدی وجود دارد که بر اساس آن کورناز در زمان دستگیری در پاکستان در پایان سال ۲۰۰۱میلادی، در واقع قصد سفر به افغانستان برای آموزش عملیات تروریستی را داشت.
شیلی افزود: مسوولین سیاسی کشور وظیفه داشته‌اند با خطرها و طرح‌های تروریستی مقابله کنند.
اشتاین مایر وزیر امور خارجه آلمان نیز از تصمیم ممنوعیت تحویل کورناز به این کشور که در پاییز سال ۲۰۰۲میلادی اتخاذ شده است حمایت کرد.
اشتاین مایر گفت: بر اساس دلایل قوی کورناز فرد خطرناکی بود و ما هم در مورد پرونده وی همه مقررات و قوانین برای تضمین امنیت شهروندان را در نظر گرفته بودیم.
اشتاین مایر گفت: آمریکا تا اوایل سال گذشته هیچ پیشنهاد رسمی یا غیر رسمی برای آزادی و تحویل کورناز به دولت آلمان ارایه نکرده بود.
کورناز ۲۵ساله که از یک والدین مسلمان و ترک مقیم آلمان در شهر برمن این کشور بدنیا آمده است از سال ۲۰۰۲تا ۲۰۰۶میلادی در گوآنتانامو زندانی بود.
این در حالیست که کورناز در یک کمیسیون تحقیق مجلس آلمان از بدرفتارهای شدیدی که در زندان گوآنتامو با وی شده بود گزارش کرد.
اوتو شیلی که از سال ۱۹۹۸تا ۲۰۰۵میلادی وزیر کشور آلمان بود، در دهه ۱۹۶۰میلادی با افرادی چون "هورست ماهلر" یکی از منکرین هولوکاست در آلمان دوست شد و در سال ۱۹۷۱میلادی وکیل مدافع ماهلر بود که به اتهام تماس با ارتش سرخ آلمان محاکمه شد.
شیلی همچنین وکیل معتمد "گودرون انسلین" از اعضاء گروه تروریستی بادر- ماینهوف" نیز بود.
شیلی با توجه به وکالت این افراد، مجبور شد سال‌های متمادی پس از آن نیز از در مقابل هواداری از ارتش سرخ آلمان و اینکه حامی تروریست‌ها نیست، از خود دفاع کند.
شیلی که در سال ۱۹۸۰میلادی عضو حزب سبزها شد در سال ۱۹۸۹میلادی این عضویت را کنار گذاشت و به عضویت حزب سوسیال دمکرات آلمان در آمد.
